розкабалений 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний розкаба́лений розкаба́лена розкаба́лене розкаба́лені
родовий розкаба́леного розкаба́леної розкаба́леного розкаба́лених
давальний розкаба́леному розкаба́леній розкаба́леному розкаба́леним
знахідний розкаба́лений, розкаба́леного розкаба́лену розкаба́лене розкаба́лені, розкаба́лених
орудний розкаба́леним розкаба́леною розкаба́леним розкаба́леними
місцевий на/у розкаба́леному, розкаба́ленім на/у розкаба́леній на/у розкаба́леному, розкаба́ленім на/у розкаба́лених