роздарковуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | роздарко́вуватися, роздарко́вуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | роздарко́вуймося, роздарко́вуймось | |
2 особа | роздарко́вуйся, роздарко́вуйсь | роздарко́вуйтеся, роздарко́вуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | роздарко́вуватимуся, роздарко́вуватимусь | роздарко́вуватимемося, роздарко́вуватимемось, роздарко́вуватимемся |
2 особа | роздарко́вуватимешся | роздарко́вуватиметеся, роздарко́вуватиметесь |
3 особа | роздарко́вуватиметься | роздарко́вуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | роздарко́вуюся, роздарко́вуюсь | роздарко́вуємося, роздарко́вуємось, роздарко́вуємся |
2 особа | роздарко́вуєшся | роздарко́вуєтеся, роздарко́вуєтесь |
3 особа | роздарко́вується | роздарко́вуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
роздарко́вуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | роздарко́вувався, роздарко́вувавсь | роздарко́вувалися, роздарко́вувались |
жін. р. | роздарко́вувалася, роздарко́вувалась | |
сер. р. | роздарко́вувалося, роздарко́вувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
роздарко́вувавшись |