розгаласований 1 значення

-1-
дієприкметник
[рідко]

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний розгаласо́ваний розгаласо́вана розгаласо́ване розгаласо́вані
родовий розгаласо́ваного розгаласо́ваної розгаласо́ваного розгаласо́ваних
давальний розгаласо́ваному розгаласо́ваній розгаласо́ваному розгаласо́ваним
знахідний розгаласо́ваний, розгаласо́ваного розгаласо́вану розгаласо́ване розгаласо́вані, розгаласо́ваних
орудний розгаласо́ваним розгаласо́ваною розгаласо́ваним розгаласо́ваними
місцевий на/у розгаласо́ваному, розгаласо́ванім на/у розгаласо́ваній на/у розгаласо́ваному, розгаласо́ванім на/у розгаласо́ваних