озаглавлювати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | озагла́влювати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | озагла́влюймо | |
2 особа | озагла́влюй | озагла́влюйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | озагла́влюватиму | озагла́влюватимемо, озагла́влюватимем |
2 особа | озагла́влюватимеш | озагла́влюватимете |
3 особа | озагла́влюватиме | озагла́влюватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | озагла́влюю | озагла́влюємо, озагла́влюєм |
2 особа | озагла́влюєш | озагла́влюєте |
3 особа | озагла́влює | озагла́влюють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
озагла́влюючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | озагла́влював | озагла́влювали |
жін. р. | озагла́влювала | |
сер. р. | озагла́влювало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
озагла́влюваний | ||
Безособова форма | ||
озагла́влювано | ||
Дієприслівник | ||
озагла́влювавши |