нарадити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | нара́дити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | нара́дьмо | |
2 особа | нара́дь | нара́дьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нара́джу | нара́димо, нара́дим |
2 особа | нара́диш | нара́дите |
3 особа | нара́дить | нара́дять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | нара́див | нара́дили |
жін.р. | нара́дила | |
сер.р. | нара́дило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
нара́дивши |