нараджуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[діал.]
Словник відмінків
Інфінітив | нара́джуватися, нара́джуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | нара́джуймося, нара́джуймось | |
2 особа | нара́джуйся, нара́джуйсь | нара́джуйтеся, нара́джуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нара́джуватимуся, нара́джуватимусь | нара́джуватимемося, нара́джуватимемось, нара́джуватимемся |
2 особа | нара́джуватимешся | нара́джуватиметеся, нара́джуватиметесь |
3 особа | нара́джуватиметься | нара́джуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нара́джуюся, нара́джуюсь | нара́джуємося, нара́джуємось, нара́джуємся |
2 особа | нара́джуєшся | нара́джуєтеся, нара́джуєтесь |
3 особа | нара́джується | нара́джуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
нара́джуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | нара́джувався, нара́джувавсь | нара́джувалися, нара́джувались |
жін. р. | нара́джувалася, нара́джувалась | |
сер. р. | нара́джувалося, нара́джувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
нара́джувавшись |