конкордантний 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний конкорда́нтний конкорда́нтна конкорда́нтне конкорда́нтні
родовий конкорда́нтного конкорда́нтної конкорда́нтного конкорда́нтних
давальний конкорда́нтному конкорда́нтній конкорда́нтному конкорда́нтним
знахідний конкорда́нтний конкорда́нтну конкорда́нтне конкорда́нтні
орудний конкорда́нтним конкорда́нтною конкорда́нтним конкорда́нтними
місцевий на/у конкорда́нтному, конкорда́нтнім на/у конкорда́нтній на/у конкорда́нтному, конкорда́нтнім на/у конкорда́нтних