комплектуючий 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний комплекту́ючий комплекту́юча комплекту́юче комплекту́ючі
родовий комплекту́ючого комплекту́ючої комплекту́ючого комплекту́ючих
давальний комплекту́ючому комплекту́ючій комплекту́ючому комплекту́ючим
знахідний комплекту́ючий комплекту́ючу комплекту́юче комплекту́ючі
орудний комплекту́ючим комплекту́ючою комплекту́ючим комплекту́ючими
місцевий на/у комплекту́ючому, комплекту́ючім на/у комплекту́ючій на/у комплекту́ючому, комплекту́ючім на/у комплекту́ючих