командирований 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний командиро́ваний командиро́вана командиро́ване командиро́вані
родовий командиро́ваного командиро́ваної командиро́ваного командиро́ваних
давальний командиро́ваному командиро́ваній командиро́ваному командиро́ваним
знахідний командиро́ваний, командиро́ваного командиро́вану командиро́ване командиро́вані, командиро́ваних
орудний командиро́ваним командиро́ваною командиро́ваним командиро́ваними
місцевий на/у командиро́ваному, командиро́ванім на/у командиро́ваній на/у командиро́ваному, командиро́ванім на/у командиро́ваних