затараторити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | затарато́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | затарато́рмо | |
2 особа | затарато́р | затарато́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | затарато́рю | затарато́римо, затарато́рим |
2 особа | затарато́риш | затарато́рите |
3 особа | затарато́рить | затарато́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | затарато́рив | затарато́рили |
жін.р. | затарато́рила | |
сер.р. | затарато́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
затарато́ривши |