затарабанити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | затараба́нити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | затараба́ньмо | |
2 особа | затараба́нь | затараба́ньте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | затараба́ню | затараба́нимо, затараба́ним |
2 особа | затараба́ниш | затараба́ните |
3 особа | затараба́нить | затараба́нять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | затараба́нив | затараба́нили |
жін.р. | затараба́нила | |
сер.р. | затараба́нило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
затараба́нивши |