затарабанити 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]

Словник відмінків

Інфінітив затараба́нити
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   затараба́ньмо
2 особа затараба́нь затараба́ньте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа затараба́ню затараба́нимо, затараба́ним
2 особа затараба́ниш затараба́ните
3 особа затараба́нить затараба́нять
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. затараба́нив затараба́нили
жін.р. затараба́нила
сер.р. затараба́нило
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
 
Безособова форма
 
Дієприслівник
затараба́нивши