застрекотати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | застрекота́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | застрекочі́мо, застрекочі́м | |
2 особа | застрекочи́ | застрекочі́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | застрекочу́ | застреко́чемо, застреко́чем |
2 особа | застреко́чеш | застреко́чете |
3 особа | застреко́че | застреко́чуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | застрекота́в | застрекота́ли |
жін.р. | застрекота́ла | |
сер.р. | застрекота́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
застрекота́вши |