застити 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | за́стити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | за́стімо, за́стім | |
2 особа | за́сти | за́стіть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | за́ститиму | за́ститимемо, за́ститимем |
2 особа | за́ститимеш | за́ститимете |
3 особа | за́ститиме | за́ститимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | за́щу | за́стимо, за́стим |
2 особа | за́стиш | за́стите |
3 особа | за́стить | за́стять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
за́стячи* | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | за́стив | за́стили |
жін. р. | за́стила | |
сер. р. | за́стило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
за́стивши |