заригати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[вульг.]
Словник відмінків
Інфінітив | зарига́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зарига́ймо | |
2 особа | зарига́й | зарига́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зарига́ю | зарига́ємо, зарига́єм |
2 особа | зарига́єш | зарига́єте |
3 особа | зарига́є | зарига́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | зарига́в | зарига́ли |
жін.р. | зарига́ла | |
сер.р. | зарига́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
зарига́вши |