запрацювати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | запрацюва́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | запрацю́ймо | |
2 особа | запрацю́й | запрацю́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | запрацю́ю | запрацю́ємо, запрацю́єм |
2 особа | запрацю́єш | запрацю́єте |
3 особа | запрацю́є | запрацю́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | запрацюва́в | запрацюва́ли |
жін.р. | запрацюва́ла | |
сер.р. | запрацюва́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
запрацьо́ваний | ||
Безособова форма | ||
запрацьо́вано | ||
Дієприслівник | ||
запрацюва́вши |