запоганити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | запога́нити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | запога́ньмо | |
2 особа | запога́нь | запога́ньте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | запога́ню | запога́нимо, запога́ним |
2 особа | запога́ниш | запога́ните |
3 особа | запога́нить | запога́нять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | запога́нив | запога́нили |
жін.р. | запога́нила | |
сер.р. | запога́нило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
запога́нений | ||
Безособова форма | ||
запога́нено | ||
Дієприслівник | ||
запога́нивши |