замочити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | замочи́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | замочі́мо, замочі́м | |
2 особа | замочи́ | замочі́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | замочу́ | замо́чимо, замо́чим |
2 особа | замо́чиш | замо́чите |
3 особа | замо́чить | замо́чать |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | замочи́в | замочи́ли |
жін.р. | замочи́ла | |
сер.р. | замочи́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
замо́чений | ||
Безособова форма | ||
замо́чено | ||
Дієприслівник | ||
замочи́вши |