дратуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | дратува́тися, дратува́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | драту́ймося, драту́ймось | |
2 особа | драту́йся, драту́йсь | драту́йтеся, драту́йтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | дратува́тимуся, дратува́тимусь | дратува́тимемося, дратува́тимемось, дратува́тимемся |
2 особа | дратува́тимешся | дратува́тиметеся, дратува́тиметесь |
3 особа | дратува́тиметься | дратува́тимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | драту́юся, драту́юсь | драту́ємося, драту́ємось, драту́ємся |
2 особа | драту́єшся | драту́єтеся, драту́єтесь |
3 особа | драту́ється | драту́ються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
драту́ючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | дратува́вся, дратува́всь | дратува́лися, дратува́лись |
жін. р. | дратува́лася, дратува́лась | |
сер. р. | дратува́лося, дратува́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
дратува́вшись |