дошукуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | дошу́куватися, дошу́куватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | дошу́куймося, дошу́куймось | |
2 особа | дошу́куйся, дошу́куйсь | дошу́куйтеся, дошу́куйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | дошу́куватимуся, дошу́куватимусь | дошу́куватимемося, дошу́куватимемось, дошу́куватимемся |
2 особа | дошу́куватимешся | дошу́куватиметеся, дошу́куватиметесь |
3 особа | дошу́куватиметься | дошу́куватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | дошу́куюся, дошу́куюсь | дошу́куємося, дошу́куємось, дошу́куємся |
2 особа | дошу́куєшся | дошу́куєтеся, дошу́куєтесь |
3 особа | дошу́кується | дошу́куються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
дошу́куючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | дошу́кувався, дошу́кувавсь | дошу́кувалися, дошу́кувались |
жін. р. | дошу́кувалася, дошу́кувалась | |
сер. р. | дошу́кувалося, дошу́кувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
дошу́кувавшись |