допроситися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | допроси́тися, допроси́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | допросі́мося, допросі́мось, допросі́мся | |
2 особа | допроси́ся, допроси́сь | допросі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | допрошу́ся, допрошу́сь | допро́симося, допро́симось, допро́симся |
2 особа | допро́сишся | допро́ситеся, допро́ситесь |
3 особа | допро́ситься | допро́сяться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | допроси́вся, допроси́всь | допроси́лися, допроси́лись |
жін.р. | допроси́лася, допроси́лась | |
сер.р. | допроси́лося, допроси́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
допроси́вшись |