виблудитися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | ви́блудитися, ви́блудитись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ви́блудімося, ви́блудімось, ви́блудімся | |
2 особа | ви́блудися, ви́блудись | ви́блудіться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ви́блуджуся, ви́блуджусь | ви́блудимося, ви́блудимось, ви́блудимся |
2 особа | ви́блудишся | ви́блудитеся, ви́блудитесь |
3 особа | ви́блудиться | ви́блудяться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | ви́блудився, ви́блудивсь | ви́блудилися, ви́блудились |
жін.р. | ви́блудилася, ви́блудилась | |
сер.р. | ви́блудилося, ви́блудилось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ви́блудившись |