ввернутий 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний вве́рнутий вве́рнута вве́рнуте вве́рнуті
родовий вве́рнутого вве́рнутої вве́рнутого вве́рнутих
давальний вве́рнутому вве́рнутій вве́рнутому вве́рнутим
знахідний вве́рнутий, вве́рнутого вве́рнуту вве́рнуте вве́рнуті, вве́рнутих
орудний вве́рнутим вве́рнутою вве́рнутим вве́рнутими
місцевий на/у вве́рнутому, вве́рнутім на/у вве́рнутій на/у вве́рнутому, вве́рнутім на/у вве́рнутих