штурмуючий 2 значення

-1-
дієприкметник
(від: штурмувати)

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний штурму́ючий штурму́юча штурму́юче штурму́ючі
родовий штурму́ючого штурму́ючої штурму́ючого штурму́ючих
давальний штурму́ючому штурму́ючій штурму́ючому штурму́ючим
знахідний штурму́ючий, штурму́ючого штурму́ючу штурму́юче штурму́ючі, штурму́ючих
орудний штурму́ючим штурму́ючою штурму́ючим штурму́ючими
місцевий на/у штурму́ючому, штурму́ючім на/у штурму́ючій на/у штурму́ючому, штурму́ючім на/у штурму́ючих
-2-
іменник чоловічого роду, істота
(учасник штурму)

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний штурму́ючий штурму́юча штурму́юче штурму́ючі
родовий штурму́ючого штурму́ючої штурму́ючого штурму́ючих
давальний штурму́ючому штурму́ючій штурму́ючому штурму́ючим
знахідний штурму́ючий, штурму́ючого штурму́ючу штурму́юче штурму́ючі, штурму́ючих
орудний штурму́ючим штурму́ючою штурму́ючим штурму́ючими
місцевий на/у штурму́ючому, штурму́ючім на/у штурму́ючій на/у штурму́ючому, штурму́ючім на/у штурму́ючих

Словник відмінків

відмінок однина множина
називний штурму́ючий штурму́ючі
родовий штурму́ючого штурму́ючих
давальний штурму́ючому штурму́ючим
знахідний штурму́ючого штурму́ючих
орудний штурму́ючим штурму́ючими
місцевий на/у штурму́ючому, штурму́ючім на/у штурму́ючих
кличний штурму́ючий штурму́ючі