чотирисхідчастий 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний чотирисхідча́стий чотирисхідча́ста чотирисхідча́сте чотирисхідча́сті
родовий чотирисхідча́стого чотирисхідча́стої чотирисхідча́стого чотирисхідча́стих
давальний чотирисхідча́стому чотирисхідча́стій чотирисхідча́стому чотирисхідча́стим
знахідний чотирисхідча́стий чотирисхідча́сту чотирисхідча́сте чотирисхідча́сті
орудний чотирисхідча́стим чотирисхідча́стою чотирисхідча́стим чотирисхідча́стими
місцевий на/у чотирисхідча́стому, чотирисхідча́стім на/у чотирисхідча́стій на/у чотирисхідча́стому, чотирисхідча́стім на/у чотирисхідча́стих