фарширувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | фарширува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | фарширу́ймо | |
2 особа | фарширу́й | фарширу́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | фарширува́тиму | фарширува́тимемо, фарширува́тимем |
2 особа | фарширува́тимеш | фарширува́тимете |
3 особа | фарширува́тиме | фарширува́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | фарширу́ю | фарширу́ємо, фарширу́єм |
2 особа | фарширу́єш | фарширу́єте |
3 особа | фарширу́є | фарширу́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
фарширу́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | фарширува́в | фарширува́ли |
жін. р. | фарширува́ла | |
сер. р. | фарширува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
фарширо́ваний | ||
Безособова форма | ||
фарширо́вано | ||
Дієприслівник | ||
фарширува́вши |