устрашити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | устраши́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | устраші́мо, устраші́м | |
2 особа | устраши́ | устраші́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | устрашу́ | устрашимо́, устраши́м |
2 особа | устраши́ш | устрашите́ |
3 особа | устраши́ть | устраша́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | устраши́в | устраши́ли |
жін.р. | устраши́ла | |
сер.р. | устраши́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
устраши́вши |