ускоромити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | ускоро́мити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ускоро́ммо | |
2 особа | ускоро́м | ускоро́мте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ускоро́млю | ускоро́мимо, ускоро́мим |
2 особа | ускоро́миш | ускоро́мите |
3 особа | ускоро́мить | ускоро́млять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | ускоро́мив | ускоро́мили |
жін.р. | ускоро́мила | |
сер.р. | ускоро́мило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ускоро́мивши |