усиновлюваний 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний усино́влюваний усино́влювана усино́влюване усино́влювані
родовий усино́влюваного усино́влюваної усино́влюваного усино́влюваних
давальний усино́влюваному усино́влюваній усино́влюваному усино́влюваним
знахідний усино́влюваний усино́влювану усино́влюване усино́влювані
орудний усино́влюваним усино́влюваною усино́влюваним усино́влюваними
місцевий на/в усино́влюваному, усино́влюванім на/в усино́влюваній на/в усино́влюваному, усино́влюванім на/в усино́влюваних