уприємнити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | уприє́мнити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | уприє́мнімо, уприє́мнім | |
2 особа | уприє́мни | уприє́мніть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | уприє́мню | уприє́мнимо, уприє́мним |
2 особа | уприє́мниш | уприє́мните |
3 особа | уприє́мнить | уприє́мнять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | уприє́мнив | уприє́мнили |
жін.р. | уприє́мнила | |
сер.р. | уприє́мнило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
уприє́мнений | ||
Безособова форма | ||
уприє́мнено | ||
Дієприслівник | ||
уприє́мнивши |