умиротворити 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду

Словник відмінків

Інфінітив умиротвори́ти
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   умиротворі́мо, умиротворі́м
2 особа умиротвори́ умиротворі́ть
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа умиротворю́ умиротво́римо, умиротво́рим
2 особа умиротво́риш умиротво́рите
3 особа умиротво́рить умиротво́рять
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. умиротвори́в умиротвори́ли
жін.р. умиротвори́ла
сер.р. умиротвори́ло
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
умиротво́рений
Безособова форма
умиротво́рено
Дієприслівник
умиротвори́вши