температурити 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | температу́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | температу́рмо | |
2 особа | температу́р | температу́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | температу́ритиму | температу́ритимемо, температу́ритимем |
2 особа | температу́ритимеш | температу́ритимете |
3 особа | температу́ритиме | температу́ритимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | температу́рю | температу́римо, температу́рим |
2 особа | температу́риш | температу́рите |
3 особа | температу́рить | температу́рять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
температу́рячи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | температу́рив | температу́рили |
жін. р. | температу́рила | |
сер. р. | температу́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
температу́ривши |