таутохронний 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний таутохро́нний таутохро́нна таутохро́нне таутохро́нні
родовий таутохро́нного таутохро́нної таутохро́нного таутохро́нних
давальний таутохро́нному таутохро́нній таутохро́нному таутохро́нним
знахідний таутохро́нний таутохро́нну таутохро́нне таутохро́нні
орудний таутохро́нним таутохро́нною таутохро́нним таутохро́нними
місцевий на/у таутохро́нному, таутохро́ннім на/у таутохро́нній на/у таутохро́нному, таутохро́ннім на/у таутохро́нних