самопокарання 1 значення
-1-
іменник середнього роду
Словник відмінків
відмінок | однина | множина |
називний | самопокара́ння | самопокара́ння |
родовий | самопокара́ння | самопокара́нь |
давальний | самопокара́нню | самопокара́нням |
знахідний | самопокара́ння | самопокара́ння |
орудний | самопокара́нням | самопокара́ннями |
місцевий | на/у самопокара́нні, самопокара́нню | на/у самопокара́ннях |
кличний | самопокара́ння* | самопокара́ння* |