одбракований 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний одбрако́ваний одбрако́вана одбрако́ване одбрако́вані
родовий одбрако́ваного одбрако́ваної одбрако́ваного одбрако́ваних
давальний одбрако́ваному одбрако́ваній одбрако́ваному одбрако́ваним
знахідний одбрако́ваний, одбрако́ваного одбрако́вану одбрако́ване одбрако́вані, одбрако́ваних
орудний одбрако́ваним одбрако́ваною одбрако́ваним одбрако́ваними
місцевий на/в одбрако́ваному, одбрако́ванім на/в одбрако́ваній на/в одбрако́ваному, одбрако́ванім на/в одбрако́ваних