огорнутий 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний ого́рнутий ого́рнута ого́рнуте ого́рнуті
родовий ого́рнутого ого́рнутої ого́рнутого ого́рнутих
давальний ого́рнутому ого́рнутій ого́рнутому ого́рнутим
знахідний ого́рнутий, ого́рнутого ого́рнуту ого́рнуте ого́рнуті, ого́рнутих
орудний ого́рнутим ого́рнутою ого́рнутим ого́рнутими
місцевий на/в ого́рнутому, ого́рнутім на/в ого́рнутій на/в ого́рнутому, ого́рнутім на/в ого́рнутих