обштукатурений 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний обштукату́рений обштукату́рена обштукату́рене обштукату́рені
родовий обштукату́реного обштукату́реної обштукату́реного обштукату́рених
давальний обштукату́реному обштукату́реній обштукату́реному обштукату́реним
знахідний обштукату́рений обштукату́рену обштукату́рене обштукату́рені
орудний обштукату́реним обштукату́реною обштукату́реним обштукату́реними
місцевий на/в обштукату́реному, обштукату́ренім на/в обштукату́реній на/в обштукату́реному, обштукату́ренім на/в обштукату́рених