обуржуазнений 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний обуржуа́знений обуржуа́знена обуржуа́знене обуржуа́знені
родовий обуржуа́зненого обуржуа́зненої обуржуа́зненого обуржуа́знених
давальний обуржуа́зненому обуржуа́зненій обуржуа́зненому обуржуа́зненим
знахідний обуржуа́знений, обуржуа́зненого обуржуа́знену обуржуа́знене обуржуа́знені, обуржуа́знених
орудний обуржуа́зненим обуржуа́зненою обуржуа́зненим обуржуа́зненими
місцевий на/в обуржуа́зненому, обуржуа́зненім на/в обуржуа́зненій на/в обуржуа́зненому, обуржуа́зненім на/в обуржуа́знених