обсмуговувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[рідко]
Словник відмінків
Інфінітив | обсмуго́вувати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | обсмуго́вуймо | |
2 особа | обсмуго́вуй | обсмуго́вуйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обсмуго́вуватиму | обсмуго́вуватимемо, обсмуго́вуватимем |
2 особа | обсмуго́вуватимеш | обсмуго́вуватимете |
3 особа | обсмуго́вуватиме | обсмуго́вуватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обсмуго́вую | обсмуго́вуємо, обсмуго́вуєм |
2 особа | обсмуго́вуєш | обсмуго́вуєте |
3 особа | обсмуго́вує | обсмуго́вують |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
обсмуго́вуючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | обсмуго́вував | обсмуго́вували |
жін. р. | обсмуго́вувала | |
сер. р. | обсмуго́вувало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
обсмуго́вуваний | ||
Безособова форма | ||
обсмуго́вувано | ||
Дієприслівник | ||
обсмуго́вувавши |