обгорнутий 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний обго́рнутий обго́рнута обго́рнуте обго́рнуті
родовий обго́рнутого обго́рнутої обго́рнутого обго́рнутих
давальний обго́рнутому обго́рнутій обго́рнутому обго́рнутим
знахідний обго́рнутий, обго́рнутого обго́рнуту обго́рнуте обго́рнуті, обго́рнутих
орудний обго́рнутим обго́рнутою обго́рнутим обго́рнутими
місцевий на/в обго́рнутому, обго́рнутім на/в обго́рнутій на/в обго́рнутому, обго́рнутім на/в обго́рнутих