обамбурити 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | обамбу́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | обамбу́рмо | |
2 особа | обамбу́р | обамбу́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обамбу́ритиму | обамбу́ритимемо, обамбу́ритимем |
2 особа | обамбу́ритимеш | обамбу́ритимете |
3 особа | обамбу́ритиме | обамбу́ритимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обамбу́рю | обамбу́римо, обамбу́рим |
2 особа | обамбу́риш | обамбу́рите |
3 особа | обамбу́рить | обамбу́рять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
обамбу́рячи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | обамбу́рив | обамбу́рили |
жін. р. | обамбу́рила | |
сер. р. | обамбу́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
обамбу́ривши |