напакостити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | напа́костити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | напа́костьмо | |
2 особа | напа́кость | напа́костьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | напа́кощу | напа́костимо, напа́костим |
2 особа | напа́костиш | напа́костите |
3 особа | напа́костить | напа́костять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | напа́костив | напа́костили |
жін.р. | напа́костила | |
сер.р. | напа́костило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
напа́костивши |