наметаний 2 значення
-1-
дієприкметник
(накиданий; досвідчений)
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | наме́таний | наме́тана | наме́тане | наме́тані |
родовий | наме́таного | наме́таної | наме́таного | наме́таних |
давальний | наме́таному | наме́таній | наме́таному | наме́таним |
знахідний | наме́таний | наме́тану | наме́тане | наме́тані |
орудний | наме́таним | наме́таною | наме́таним | наме́таними |
місцевий | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таній | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таних |
-2-
дієприкметник
(позначений стібками)
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | наме́таний | наме́тана | наме́тане | наме́тані |
родовий | наме́таного | наме́таної | наме́таного | наме́таних |
давальний | наме́таному | наме́таній | наме́таному | наме́таним |
знахідний | наме́таний | наме́тану | наме́тане | наме́тані |
орудний | наме́таним | наме́таною | наме́таним | наме́таними |
місцевий | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таній | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таних |
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | наме́таний | наме́тана | наме́тане | наме́тані |
родовий | наме́таного | наме́таної | наме́таного | наме́таних |
давальний | наме́таному | наме́таній | наме́таному | наме́таним |
знахідний | наме́таний | наме́тану | наме́тане | наме́тані |
орудний | наме́таним | наме́таною | наме́таним | наме́таними |
місцевий | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таній | на/у наме́таному, наме́танім | на/у наме́таних |