накутувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | наку́тувати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | наку́туймо | |
2 особа | наку́туй | наку́туйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | наку́туватиму | наку́туватимемо, наку́туватимем |
2 особа | наку́туватимеш | наку́туватимете |
3 особа | наку́туватиме | наку́туватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | наку́тую | наку́туємо, наку́туєм |
2 особа | наку́туєш | наку́туєте |
3 особа | наку́тує | наку́тують |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
наку́туючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | наку́тував | наку́тували |
жін. р. | наку́тувала | |
сер. р. | наку́тувало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
наку́тувавши |