нагарцюватися 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]

Словник відмінків

Інфінітив нагарцюва́тися, нагарцюва́тись
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   нагарцю́ймося, нагарцю́ймось
2 особа нагарцю́йся, нагарцю́йсь нагарцю́йтеся, нагарцю́йтесь
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа нагарцю́юся, нагарцю́юсь нагарцю́ємося, нагарцю́ємось, нагарцю́ємся
2 особа нагарцю́єшся нагарцю́єтеся, нагарцю́єтесь
3 особа нагарцю́ється нагарцю́ються
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. нагарцюва́вся, нагарцюва́всь нагарцюва́лися, нагарцюва́лись
жін.р. нагарцюва́лася, нагарцюва́лась
сер.р. нагарцюва́лося, нагарцюва́лось
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
 
Безособова форма
 
Дієприслівник
нагарцюва́вшись