набуравити 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду

Словник відмінків

Інфінітив набура́вити
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   набура́вмо
2 особа набура́в набура́вте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа набура́влю набура́вимо, набура́вим
2 особа набура́виш набура́вите
3 особа набура́вить набура́влять
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. набура́вив набура́вили
жін.р. набура́вила
сер.р. набура́вило
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
 
Безособова форма
 
Дієприслівник
набура́вивши