набаламучуваний 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний набаламу́чуваний набаламу́чувана набаламу́чуване набаламу́чувані
родовий набаламу́чуваного набаламу́чуваної набаламу́чуваного набаламу́чуваних
давальний набаламу́чуваному набаламу́чуваній набаламу́чуваному набаламу́чуваним
знахідний набаламу́чуваний, набаламу́чуваного набаламу́чувану набаламу́чуване набаламу́чувані, набаламу́чуваних
орудний набаламу́чуваним набаламу́чуваною набаламу́чуваним набаламу́чуваними
місцевий на/у набаламу́чуваному, набаламу́чуванім на/у набаламу́чуваній на/у набаламу́чуваному, набаламу́чуванім на/у набаламу́чуваних