літературити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | літерату́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | літерату́рмо | |
2 особа | літерату́р | літерату́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | літерату́рю | літерату́римо, літерату́рим |
2 особа | літерату́риш | літерату́рите |
3 особа | літерату́рить | літерату́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | літерату́рив | літерату́рили |
жін.р. | літерату́рила | |
сер.р. | літерату́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
літерату́рений | ||
Безособова форма | ||
літерату́рено | ||
Дієприслівник | ||
літерату́ривши |