локаутований 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний локауто́ваний локауто́вана локауто́ване локауто́вані
родовий локауто́ваного локауто́ваної локауто́ваного локауто́ваних
давальний локауто́ваному локауто́ваній локауто́ваному локауто́ваним
знахідний локауто́ваний локауто́вану локауто́ване локауто́вані
орудний локауто́ваним локауто́ваною локауто́ваним локауто́ваними
місцевий на/у локауто́ваному, локауто́ванім на/у локауто́ваній на/у локауто́ваному, локауто́ванім на/у локауто́ваних