карунчатий 1 значення
-1-
прикметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | кару́нчатий | кару́нчата | кару́нчате | кару́нчаті |
родовий | кару́нчатого | кару́нчатої | кару́нчатого | кару́нчатих |
давальний | кару́нчатому | кару́нчатій | кару́нчатому | кару́нчатим |
знахідний | кару́нчатий, кару́нчатого | кару́нчату | кару́нчате | кару́нчаті, кару́нчатих |
орудний | кару́нчатим | кару́нчатою | кару́нчатим | кару́нчатими |
місцевий | на/у кару́нчатому, кару́нчатім | на/у кару́нчатій | на/у кару́нчатому, кару́нчатім | на/у кару́нчатих |