караєвицький 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний карає́вицький карає́вицька карає́вицьке карає́вицькі
родовий карає́вицького карає́вицької карає́вицького карає́вицьких
давальний карає́вицькому карає́вицькій карає́вицькому карає́вицьким
знахідний карає́вицький, карає́вицького карає́вицьку карає́вицьке карає́вицькі, карає́вицьких
орудний карає́вицьким карає́вицькою карає́вицьким карає́вицькими
місцевий на/у карає́вицькому, карає́вицькім на/у карає́вицькій на/у карає́вицькому, карає́вицькім на/у карає́вицьких